Ummon - 7-qavat qo`shiq matni

Bedorlik qiynamoqda shu tun,
Ko`chada qish, Toshkent ko`chalari sovuq,
Boraman sen tomonga piyoda,
Ovozing eshitmayabman bir haftadan ham ziyoda,
Ko`rmaganimga esa bo`ldi bir oy!

Nega bu oqshom meni qiynaydi,
Yuragim o`zimga boysunmaydi,
Nega chiroq o`chmaydi xonangda yarim tunda ham?
O`tiraman tog`ringda bekatda,
Sen turasan yettinchi qavatda,
O`zi yuragingda qoldimu oramizdagi o`sha tuygu?

O`tiraman ming xil xayolda,
Shahar esa shirin uyquda,
Qolib ketdim yolg`iz sovuqda seni deb.
Sen esa boshqa yo`nalishda,
Bir bora javob bermay menga
Shunchalikka bormoqdasan, ayt kimni deb?

Ko`zlaringning qorasini,
Kipriklaring shodasini,
Sochlaring har tolasini sog`inaman, dilim.
Sog`inchlarim manzili yo`q,
Kutishdan yor yomoni yo`q,
Sansiz hayotning keragi yo`q. (x2)

Bilmasdim,
Bir kun kelib sani izlab yuraman deb ko`chada,
Uni ustiga yarim kechada bekatlarda,
Qo`ngiroq qilib ertalabgacha,
Lekin hech qachon savol bormas edi javobgacha.
Blmasdim bir kun kelib bo`laman deb tunlari sarson,
Sovuqda sog`ligimga qilib ziyon,
Aziz bo`lgani uchun bir inson,
Manga qiyinu unga negadir oson,
Bunchalar ham yaqin osmon?

O`, yettinchi qavatda qolib ketdi
Yuragimning parchasi, tugaganda hammasi,
Boqib turadi darchasi.
Bunchalar ham yaqin bo`lmasa muhabbatim marrasi? (x2)
Tugadi sevgi daldasi.

Ko`zlaringning qorasini,
Kipriklaring shodasini,
Sochlaring har tolasini sog`inaman, dilim.
Sog`inchlarim manzili yo`q,
Kutishdan yor yomoni yo`q,
Sansiz hayotning keragi yo`q. (x2)

Sen turasan yettinchi qavatda…