Radius 21 - Feride qo'shiq matni

Oh, bu farishta Feride esiz,
Orzulari cheksiz bo`lgan qishloqdan go`zal bu qiz.
Istardi boylik, “modelniy” biznes,
O`tdi tunlar uyqusiz, kutardi sabrsiz.

Sanalardi har bir kun, to`planardi pul,
Yuzida go`zal tabassum, ko`zlarida nur.
Xayolida fotosessiya, paparatssi, jurnal,
Fashion, podium, atrofida shahzodalar.

Qachon tugaydi maktab, savol qaytadan berilib,
Ezmalandi har soat, yurak ketdiku ezilib.
U rostdan ham go`zal edi, qomati kelishgan,
Nozik bo`lgan barmoqlarin nafis uzuklar bezagan.

Ko`m-ko`k ko`zlar, oh go`zal bu manzara,
Maftun qilardi odamni, sezilardi istara.
Chet elda yuragi uni, kutardi provinsiya,
So`ng Moskva, Amerika, hattoki Gretsiya.

Bir tarafdan qo`rqib, hayotdagi prinsiplar,
Aldab ketishsachi agar, chet eldagi yigitlar?
O`ylandi, kutdi, rejalar tuzdi uzoq,
Chetda bo`lsam, derdi yanada tezroq.

Yurakka dalda berdi, vaqti ham kelgan edi,
U yerda yashash uchun besh yuz dollari bor edi.
Shpilka, tufli, kofta, mini yubochka,
Ozgina kosmetika, kichkina sumochka.

Onasi duo qildi, ostona hatlab o`tdi,
Samolyot tezlik bilan manziliga kelib qo`ndi.
Fashion, moda, byuro, qolmadi agentlik,
Topilmadi hech bir joy, topilgani – besh tiyinlik.

Oradan bir oy o`tdi, ko`rinmadi ish tagi,
Uni qutqarib qoldi haloskor Volkswagendagi.
Osmondagi va’dalar, yoqimli xushomad,
Gullar, pul, restoran, so`ng xaqorat.

Xiyonat qildi, xo`sh, bu katta shahar,
Odamning xatolari balkim yaxshi hayotga boshlar?!
Keyin ikkinchi, so`ngra uchinchi bir amaki boy,
Uni sevib qoldi!

Rejalar bisyor edi, Rio de Janeyro, Rim,
Ajoyib roman edi, xuddi “happy end”li film.
Mashina, dacha, to`yni rejalashtirdi,
Bilsa, firibgar ekan, qamalib ketdi…

Yana bir bankir – undan keyingi manzil,
Ishda kirim faqat, hamma gaplari hazil.
Tug`ilgan kunim dedi, yolg`iz qoldirma meni,
Do`stlarim ham bor dedi, Feride rozi bo`ldi.

Tug`ilgan kun, chetda bir dacha,
Yo`li ham shahardan anchagina uzoqda joylashgan ekan.
Bayramni nishonlashdi, bankir yo`q,
Feride uni izlab, do`stlaridan eshitdi quyidagicha gap:
“U seni qimorda yutqazib qo`ydi,
Asaloy, ranjima, shunaqasi ham bo`ladi”.

Ko`pligidan chalkashib ketdi,
Xato, barbod, ordan judo, sado, nido, eshitmadi Xudo.
Shpilka singan, yirtilib ketgan yubochka,
Bo`yalgan kosmetika, pulga to`lgan sumochka.

Feride darrov qochib, pullarni ilib,
Shahar tomon yo`lda ketayotib birdan o`ylanib:
“Pul uchun qimmat tasqara, mayli”, deya o`zidan rozi.
Qolmadi ko`zida olmosi – nozi, qolgandi ozi,
Pul uchun sabr edi, sabr uchun pul edi – hayotimiz qonuni.

Bilinmay bir yil o`tdi, uyiga olindi bilet,
Jonga tekkan bu hayot, ortida qolardi chet.
Yillar to`plangan ko`z yoshlar to`kilib ketdiku,
Nahot orzu qilingan hayot aynan shu?

Oh, bu farishta Feride esiz,
Orzulari cheksiz bo`lgan qishloqdan go`zal bu qiz.
O`ylandi, kutdi, rejalar tuzdi uzoq,
Chetda bo`lsam, derdi sodda qiz, tezroq